مضراب سنتور ابزاری است که نوازندگان با آن بر سیم های سنتور ضربه می زنند و از آن ها صوت تولید می شود. دو چوب نازک که در دستان نوازنده قرار می گیرد و او می تواند با مهارت مضراب زنی خود ساز را بنوازد. بهتر است بدانید که نواختن ساز سنتور بدون مضراب و با انگشت امکان پذیر نیست و مضراب زدن تنها راه استفاده از ساز سنتور است، اما اگر بر نواختن این ساز تسلط خوبی پیدا کنید می توانید قطعات بسیار زیبایی بنوازید و از آن جایی که برای نواختن سنتور می توانید از هر دو دست استفاده کنید می توانید تکنیک ، سرعت و قدرت خوبی را در اجرای خود بکار بگیرید. در ادامه ی این مقاله بررسی مضراب های سنتور را آورده ایم.

مضراب سنتور و ویژگی های آن

مضراب از جنس چوب ساخته می شود و چوب درخت هایی نظیر گردو، شمشاد، عناب، ازگیل، نارنج، گلابی و … برای ساخت آن مناسب هستند. و ساخت این مضراب ها بهتر است به گونه ای باشد که چوب مضراب از ابتدا تا انتهای آن یک رنگ باشد. در غیر اینصورت ممکن است باعث خسته شدن چشم نوازنده شود. مضراب سنتور از سه بخش تشکیل می شود. حلقه ی مضراب که محل گرفتن مضراب توسط انگشت است، سر مضراب که بر سیم های سنتور برخورد می کند و صدا تولید می کند و ساق مضراب حلقه و سر مضراب را به هم وصل می کند. مضراب باید وزن متعادلی داشته باشد به طوری که خیلی سبک یا سنگین نباشد. با انحنای مناسبی ساخته شده باشد و از سوی دیگر وقتی به آن نگاه می کنید کج نباشد. اندازه ی دم مضراب باید مناسب باشد و حلقه ی آن نیز اندازه ی خوبی داشته باشد.

چگونه از مضراب سنتور نگهداری کنیم؟

این که از مضراب های خود نگهداری کنید در طول عمر آن ها تأثیر دارد و این از اهمیت بالایی برخوردار است. بعد از تمرین مضراب ها را رها نکنید و حتما آن ها در جعبه ی مخصوص آن قرار دهید. ساق مضراب بسیار باریک است و اگر در معرض رطوبت قرار بگیرد، تاب برداشته و قابل استفاده نخواهد بود. پس علاوه بر قرار دادن داخل جعبه ، کنار آن یک رطوبت گیر هم قرار دهید. جعبه ی مضراب باید مختص به یک جفت مضراب باشد و مضراب دیگری در آن قرار نگیرد. روی آن ها چیزی قرار نداده و در جعبه را به آرامی ببندید و زمان جا به جایی سنتور مضراب ها را با جعبه جا به جا کنید. سعی کنید ابزارتان را دور از دسترس کودکان باشد و حدالامکان آسیبی به آن وارد نگردد.

اکثر نوازندگان و هنرجویان از مضراب هایی استفاده می کنند که بر سر آنها نمد وصل شده است. این مضراب ها صدادهی خوبی دارند و راحت می نوازند. اما مضراب با سر اسفنجی و مضراب سخت نیز در بازار موجوداند و برخی آن مدل ها را ترجیح می دهند. در ادامه درمورد این مضراب ها نیز توضیح می دهیم.

سر مضراب اسفنج:

مضراب هایی که در سر آن ها به جای نمد از اسفنج استفاده شده است صدای آرام و ملایم تری از ساز ایجاد می کنند. اگر هنگام تمرین یا نوازندگی نمی خواهید صدای ساز استراحت اطرافیان را بر هم بزند، از اسفنج برای سرمضراب خود استفاده کنید. اسفنج صدای پایینتری از سنتور را ایجاد می کند. اسفنج برای مضراب باید نرم و فشرده باشد. این را هم در نظر بگیرید که اسغنج ها به زودی کارایی خود را از دست می دهند و نباید با آن ها قوی نواخت.

 

مضراب سخت:

مضراب هایی که در قسمت سر آن ها نه از نمد و نه از اسفنج استفاده نشده اند نیز وجود دارند. این مضراب ها برای برخورد با سیم های سنتور هیچ پوششی ندارند و نوازندگی با آن ها باید با دقت بسیاری انجام شود زیرا صدادهی بسیار تحت تأثیر است. برای نوازندگی با این مضراب کوک ساز باید بسیار دقیق تنظیم شده باشد. مضراب سخت جنس بسیار نرمی دارد و در قدیم استفاده ی بیشتری داشته است.