همانطور که می دانید، سنتور از سازهای ایرانی به شکل ذوزنقه که دارای سیم‌های بسیاری است و با دو زخمه چوبی نواخته می‌شود. رایج‌ترین نوع سنتور (۹ خرکی) دارای ۷۲ سیم است که به دسته‌های ۴ تایی و در ۱۸ دسته تقسیم می‌شود. این ساز از یک جعبه تشدید صدا به شکل ذوذنقه‌ متساوی الساقین ـ متوازی الاضلاع تشکیل شده است.

نکات مهم در مورد مضراب سنتور

از آنجایی که مضراب یکی از بخش های مهم در نواختن ساز می باشد، انتخاب یک مضراب استاندارد و با کیفیت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. مضراب‌ها درواقع کنترل بخش نهایی را در نواختن سنتور برعهده دارند که اگر به‌درستی انتخاب نشوند تاثیر زیادی در صدای خروجی خواهد داشت.

بعد از خرید سنتوراولین نکته که در خرید مضراب باید آن را بررسی کنید جنس چوب آن است. مضراب‌های بسیار حساس هستند و لازم است تا از چوب درختی ساخته شده باشند که دوام بالایی داشته و همچنین رطوبت را به خود جذب نکنند که موجب تاب برداشتن می‌شود.

رایج‌ترین چوب‌ها برای ساخت مضراب که از اهمیت بالایی برخوردار هستند شامل گردو، عناب و انواع مرکبات می‌باشد. دلیل آن هم به بافت چوب برمی‌گردد که هرچه بیشتر و فشرده‌تر باشد، مضراب ساخته شده مقاومت و ظرافت بیشتری خواهد داشت.

مشخصات مضراب سنتور

مضراب سنتور به دو چوب نازک که به وسیله ی آن سنتور را می نوازند گفته می شود ساز سنتور با این دو مضراب به طول ۲۲ سانتی متر نواخته می شود و هر یک از این مضراب ها از سه قسمت تشکیل شده اند :

۱ – حلقه ی مضراب حالت نیم دایره دارد و زایده ی کوچکی در انتهای آن وجود دارد و با انگشت های شست و سبابه و میانی دور حلقه را میگیرند .

۲ – ساقه ی مضراب ترکه ی باریکی ست بین حلقه را میگیرند .

۳ – سر مضراب کمی پهن تر ساخته می شود و محل اصابت به سیم هاست. چنان که از چند دهه ی گذشته معمول شده، سر مضراب را با پارچه ی ضخیمی ( اصطلاحا نمد ) می پوشانند تا صدای گرم و لطیف تری حاصل شود. بهترین چوب برای ساختن مضراب، چوب گردو، شمشاد و آزاد است.

مضراب سنتور باید چه حالتی داشته باشد؟

۱ – انحنای مناسب داشته باشد.

۲ – وقتی به مضراب نگاه می‌ کنید نباید کج به نظر برسد.

۳ – خیلی سبک و یا خیلی سنگین نباشد.

۴ – اندازه‌ ی دم مضراب مناسب باشد و بیش از حد کوتاه یا بلند نباشد.

۵ – حلقه‌ ی مضراب به گونه‌ ای باشد که انگشت اشاره در آن آزادانه حرکت کند.